ACTIVITEITEN 2018-2019
Donderdag 11 oktober 2018 - Ouder Info-Avond
Onlangs verscheen het actuele boek “Etiketjes” van actrice (Windkracht 10, Flikken,…) en kindercoach Ann Ceurvels.
Als moeder van een puberzoon met autisme schreef ze in 2017 een open brief aan minister Maggie De Block, die niet onopgemerkt bleef. Naar aanleiding van het boek biedt de auteur u een lezing aan waarin zij specifiek inzoomt op de problematiek rond het M-decreet en de diversiteit van klasgroepen.
Bent u geïnteresseerd ? Leercentrum Sint-Barbaracollege, donderdag 11 oktober 2018 tegen 19.30 uur. Een organisatie van onze oudercomités.
Gratis toegang.
Ann Ceurvels legt o.m. uit waarom zoveel kinderen tegenwoordig een ‘etiketje’ dragen. Ze probeert de ontelbaar vele ouders en families die er elke dag mee leven een warm hart onder de riem te stoppen. Want zij is zelf een etiketjes-mama. Ja, zelfs een etiketjes-echtgenote.
Ben je bereid om je eigen overtuigingen even op de gang te parkeren en met een open geest te luisteren naar wat ze te vertellen heeft? Goed! Wie weet gaat er wel een hele nieuwe wereld voor je open. En begrijp je straks sommige mensen en kinderen uit je omgeving net dat beetje meer.
Als moeder van een puberzoon met autisme schreef ze in 2017 een open brief aan minister Maggie De Block, die niet onopgemerkt bleef. Naar aanleiding van het boek biedt de auteur u een lezing aan waarin zij specifiek inzoomt op de problematiek rond het M-decreet en de diversiteit van klasgroepen.
Bent u geïnteresseerd ? Leercentrum Sint-Barbaracollege, donderdag 11 oktober 2018 tegen 19.30 uur. Een organisatie van onze oudercomités.
Gratis toegang.
Ann Ceurvels legt o.m. uit waarom zoveel kinderen tegenwoordig een ‘etiketje’ dragen. Ze probeert de ontelbaar vele ouders en families die er elke dag mee leven een warm hart onder de riem te stoppen. Want zij is zelf een etiketjes-mama. Ja, zelfs een etiketjes-echtgenote.
Ben je bereid om je eigen overtuigingen even op de gang te parkeren en met een open geest te luisteren naar wat ze te vertellen heeft? Goed! Wie weet gaat er wel een hele nieuwe wereld voor je open. En begrijp je straks sommige mensen en kinderen uit je omgeving net dat beetje meer.
Een kort verslag over deze boeiende avond :
Op donderdagavond 12 oktober bracht Ann Ceurvels, die naast actrice (waaronder Flikken, Windkracht 10, Thuis), ook schrijfster en kindercoach is, op uitnodiging van de respectievelijke oudercomite’s een pakkende lezing naar aanleiding van het verschijnen van haar meeslepend boek ‘Etiketjes’.
Directeur Marc De Groote wees de talrijke toehoorders erop dat de afgelopen twintig jaar het onderwijs ten goede is opgeschoven van leerstofgericht onderwijs naar meer ervaringsgericht onderwijs waarin de individuele leerling en zijn leer- en ontwikkelingstraject primeren.
Meer oog voor de verschillen en de vorderingen van het individuele kind in een meer gedifferentieerde aanpak is logisch, rekening houdend met de groeiende diversiteit (anderstaligheid, kinderen met beperking, kinderen die woekeren met talenten) en de vaststelling dat het leer- en ontwikkelingsproces bij niemand in hetzelfde tempo verloopt. Het is en blijft uiteraard dé uitdaging voor de leerkracht, vandaag en morgen. Zo’n meer kindgerichte benadering gaat vrij snel duidelijk maken wie op gebied van ontwikkeling, gevoelsleven en gedrag buiten het gewone valt. Een kind kan té actief zijn, té dromerig, een speelvogel, een slechte rekenaar, minder talig… In elke klas zijn er wel leerlingen die te maken hebben met stoornissen als ADHD, ASS, dislexie, discalculie… Het is zondermeer positief dat we leer- en leefproblemen sneller opsporen, er voldoende aandacht voor hebben en zorgen dat kinderen met kleine en grote problemen in het gewoon onderwijs kunnen blijven. Heel belangrijk daarbij is de samenwerking tussen school – ouders – mogelijks therapeuten.
Het is zondermeer zinvol om vroegtijdig ontwikkelingsstoornissen te detecteren en te benoemen. Plakken we graag etiketten op kinderen? Ja en nee, ouders misschien nog gemakkelijker dan leerkrachten. Marc De Groote besloot zijn inleiding met een oproep: kijken we voldoende naar de positieve kanten van elk kind? Hun meervoudige talenten (8 velden), creativiteit, nieuwsgierigheid, verwondering, veerkracht, sociale vaardigheden, doorzettingsvermogen, passie, eigenheid? Dat is niet meer met een etiket te vatten! Iemand schreef “In de volwassen wereld is het de kracht van je sterke kanten die echt telt, niet de zwakte van je zwakke kanten!”
In haar persoonlijke getuigenis vroeg Ann Ceurvels zich terecht af waarom zoveel kinderen tegenwoordig een ‘etiketje’ dragen. Autisme bijvoorbeeld. Daar hoorde je pakweg twintig jaar geleden toch amper iets over. Of wel, maar dat waren dan kinderen die stil in een hoekje zaten te kwijlen. Rain Man, of zoiets. Erger jij je ook blauw wanneer je ouders ziet worstelen met hun veel te verwende kinderen? Die overal opkruipen, af duiken of aan zitten zonder daar ook maar één opmerking over te krijgen. En voel jij ook die onweerstaanbare drang om de ouders daarop te wijzen? Maar je aarzelt omdat je steevast vier letters naar je hoofd krijgt gesmeten: ADHD. Nog zo’n nieuwe ‘ziekte’. Vroeger ook nooit over gehoord.
Heel veel kinderen hebben tegenwoordig een ‘etiketje’. Een label dat vertelt wat ze kunnen of net niet kunnen. In de lezing legde Ann Ceurvels uit wat dat nu juist is en waarom zoveel kinderen er nu eentje dragen. Ze probeerde de ontelbaar vele ouders en families die elke dag met zo’n ‘etiketje’ leven een warm hart onder de riem te stoppen. Want zij is zelf een etiketjes-mama. Ja, zelfs een etiket-echtgenote. Ann vroeg om eigen overtuigingen even op de gang te parkeren en met een open geest te luisteren naar haar persoonlijk vehaal. Voor velen ging er een hele nieuwe wereld open met meer begrip voor mensen en vooral kinderen uit onze omgeving die wat bijzonder zijn. Verhelderende avond!
Op donderdagavond 12 oktober bracht Ann Ceurvels, die naast actrice (waaronder Flikken, Windkracht 10, Thuis), ook schrijfster en kindercoach is, op uitnodiging van de respectievelijke oudercomite’s een pakkende lezing naar aanleiding van het verschijnen van haar meeslepend boek ‘Etiketjes’.
Directeur Marc De Groote wees de talrijke toehoorders erop dat de afgelopen twintig jaar het onderwijs ten goede is opgeschoven van leerstofgericht onderwijs naar meer ervaringsgericht onderwijs waarin de individuele leerling en zijn leer- en ontwikkelingstraject primeren.
Meer oog voor de verschillen en de vorderingen van het individuele kind in een meer gedifferentieerde aanpak is logisch, rekening houdend met de groeiende diversiteit (anderstaligheid, kinderen met beperking, kinderen die woekeren met talenten) en de vaststelling dat het leer- en ontwikkelingsproces bij niemand in hetzelfde tempo verloopt. Het is en blijft uiteraard dé uitdaging voor de leerkracht, vandaag en morgen. Zo’n meer kindgerichte benadering gaat vrij snel duidelijk maken wie op gebied van ontwikkeling, gevoelsleven en gedrag buiten het gewone valt. Een kind kan té actief zijn, té dromerig, een speelvogel, een slechte rekenaar, minder talig… In elke klas zijn er wel leerlingen die te maken hebben met stoornissen als ADHD, ASS, dislexie, discalculie… Het is zondermeer positief dat we leer- en leefproblemen sneller opsporen, er voldoende aandacht voor hebben en zorgen dat kinderen met kleine en grote problemen in het gewoon onderwijs kunnen blijven. Heel belangrijk daarbij is de samenwerking tussen school – ouders – mogelijks therapeuten.
Het is zondermeer zinvol om vroegtijdig ontwikkelingsstoornissen te detecteren en te benoemen. Plakken we graag etiketten op kinderen? Ja en nee, ouders misschien nog gemakkelijker dan leerkrachten. Marc De Groote besloot zijn inleiding met een oproep: kijken we voldoende naar de positieve kanten van elk kind? Hun meervoudige talenten (8 velden), creativiteit, nieuwsgierigheid, verwondering, veerkracht, sociale vaardigheden, doorzettingsvermogen, passie, eigenheid? Dat is niet meer met een etiket te vatten! Iemand schreef “In de volwassen wereld is het de kracht van je sterke kanten die echt telt, niet de zwakte van je zwakke kanten!”
In haar persoonlijke getuigenis vroeg Ann Ceurvels zich terecht af waarom zoveel kinderen tegenwoordig een ‘etiketje’ dragen. Autisme bijvoorbeeld. Daar hoorde je pakweg twintig jaar geleden toch amper iets over. Of wel, maar dat waren dan kinderen die stil in een hoekje zaten te kwijlen. Rain Man, of zoiets. Erger jij je ook blauw wanneer je ouders ziet worstelen met hun veel te verwende kinderen? Die overal opkruipen, af duiken of aan zitten zonder daar ook maar één opmerking over te krijgen. En voel jij ook die onweerstaanbare drang om de ouders daarop te wijzen? Maar je aarzelt omdat je steevast vier letters naar je hoofd krijgt gesmeten: ADHD. Nog zo’n nieuwe ‘ziekte’. Vroeger ook nooit over gehoord.
Heel veel kinderen hebben tegenwoordig een ‘etiketje’. Een label dat vertelt wat ze kunnen of net niet kunnen. In de lezing legde Ann Ceurvels uit wat dat nu juist is en waarom zoveel kinderen er nu eentje dragen. Ze probeerde de ontelbaar vele ouders en families die elke dag met zo’n ‘etiketje’ leven een warm hart onder de riem te stoppen. Want zij is zelf een etiketjes-mama. Ja, zelfs een etiket-echtgenote. Ann vroeg om eigen overtuigingen even op de gang te parkeren en met een open geest te luisteren naar haar persoonlijk vehaal. Voor velen ging er een hele nieuwe wereld open met meer begrip voor mensen en vooral kinderen uit onze omgeving die wat bijzonder zijn. Verhelderende avond!
OCTR afd Trapstraat - 2018